Ağustos 16, 2013

sevgili günlük

bugün uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşla görüştüm,aradan geçen zamanı hiç umursamadık ve gülebildik bayağı.sen mutlu olmayı en çok hak ediyorsun dedi elimi tutup,henüz bilmiyordu sanırım mutluluğun hak etmekle elde edilmeyeceğini.bozmadım hayallerini ve sevindim yine de böyle düşünmesine.ikimizin de büyümediğini ve zamanın aslında hiç geçmediğini filan duyumsadım o an.
lafa daldım güneşi  batmadan göremedim,olsun yıldızları seyrederim dedim;aniden sis çöktü.affettim sizi dedim ,siz de affedin beni çünkü henüz çok gençtim,sesim yetişmedi.kuşu kafesinden salmak istedim,hava çok soğuk,kediler çok açtı.siyah beyaz film var dediler,baktım grilikler de var perdede.
hiç sevmedim o zaman hayatı;griyi sevsem hayatı da sever miydim?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder